Φανταστείτε ότι κάποιος χρειάζεται και ζητάει να κάνει αποτοξίνωση, πού θα τον πάτε;

 Υποφέρει από στερητικό σύνδρομο και έχει ανάγκη να δεχτεί αγωγή (Πρωτόκολλο απεξάρτησης) από νοσηλευτικό ίδρυμα, είτε είναι αλκοολικός με τρομώδες παραλήρημα που μάλιστα το αλκοολικό σύνδρομο μπορεί να σκοτώσει κάποιον αν δεν πάρει αγωγή, πιστεύετε ότι θα τον δεχτούν σε κάποιο νοσοκομείο αν δεν πάσχει από κάποια ψυχωσική συνδρομή η από κάποιο τραυματισμό ? όχι δεν θα τον δεχτούν διότι δεν επιτρέπετε και δεν υπάρχει εκπαιδευμένο προσωπικό(Ψυχίατροι –Νοσηλευτές) .

 Πριν πέντε μήνες μόνο το είχα καταγγείλει και είχα γράψει για την μονάδα λοιμόξεων του Σισμανογλείου ότι κάνουν χρήση οι τοξικομανείς αφού προμηθευτούν τα υποκατάστατα του ΟΚΑΝΑ (Μονάδα Σισμανογλείου) και αφού τα ανταλλάξουν (Τake Home) από έξω με Ηρωίνη κάνουν χρήση στο συγκεκριμένο δωμάτιο όπου ειχε να μπεί καθαρίστρια μήνες.(Το άτομο που πήραμε από εκεί είναι έξη μήνες καθαρός σε πλήρη αποχή).

 Ακόμα θυμάμαι τα παράπονα των νοσηλευτών.

 Τώρα η μοναδική κλειστή δομή για την σωματική απεξάρτηση είναι στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, είτε είσαι από την Κρήτη, τη Ρόδο, τη Χίο, από την Αθήνα κοκ.

 Να ξεκινήσεις για ραντεβού να γίνει αξιολόγηση να φύγεις να γυρίσεις εκεί που μένεις και μόλις αδειάσει κρεβάτι να πας αν δεν έχει αλλάξει γνώμη ο εξαρτημένος η έχει πεθάνει η έχει φυλακιστεί. Οπότε τι κάνουν πολλοί; Απευθύνονται σε ιδιώτες ψυχίατρους που συνταγογραφούν πρωτόκολλα απεξάρτησης στο σπίτι μια εντελώς πλημμελής και επικίνδυνη παροχή που εγκυμονεί κινδύνους όπως διασταυρούμενη χρήση με τραγικό αποτέλεσμα το πνευμονικό οίδημα από υπερδοσολογία(Od).

 Αυτή η συνταγογράφηση εγκυμονεί και τον κίνδυνο(μόνιμη πραγματικότητα πια) της αύξησης της εξάρτησης από ( BZD) Βενζοδιαζεπίνες οι όποίες είναι άκρως εξαρτητικές και με ραγδαία ανοχή ουσίες.


 Φανταστείτε , είμαστε ακόμα στο σωματικό στάδιο και μοιάζει όνειρο απατηλό η απεξάρτηση.

 Στο σωματικό στάδιο ακόμα όσον αφορά την αποτοξίνωση επίσημα υπεύθυνος είναι ο ΟΚΑΝΑ του οποίου η στρατηγική είναι η χορήγηση υποκατάστατων όπως η Μεθαδόνη και η Βουπρενορφίνη συνθετικές ψυχοδραστικές ουσίες με αργή απόσυρση από τον οργανισμό-ουσίες δηλαδή που δρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα που σημαίνει ότι έχουν ευφορικά αποτελέσματα με αποτέλεσμα να είναι και εθιστικές αλλά και να έχουν και στερητικό σύνδρομο. Οπότε το ερώτημα είναι εντάξει υποκατάστατα αλλά για πόσο καιρό; Αποτοξίνωση με τοξίκωση; Κινητοποίηση του ασθενούς για να περάσει στο επόμενο στάδιο για ψυχοκοινωνική θεραπεία; Γιατί πολλοί χορηγούνται για 5-10-12 χρόνια χωρίς ελέγχους και κάνουν διασταυρούμενη χρήση με ηρωίνη ,χάπια ; Γιατί έξω από κάθε σταθμό χορήγησης του ΟΚΑΝΑ δημιουργούνται πιάτσες ενώ έξω από ένα στεγνό κλειστό πρόγραμμα δεν υπάρχει κανείς;;;;

 Μία πρόταση θα ήταν το κράτος να εκπαιδεύσει συμβούλους εξαρτήσεων ώστε να ανοίξει ανάλογα με την πληθυσμιακή ανάγκη σε κάθε πόλη η σε αρκετές συνοικίες των μεγάλων πόλεων κλειστές δομές των 10 -20 ατόμων με χορήγηση υποκατάστατων(με Ψυχίατρο –Παθολόγο-Νοσηλευτή εκτός των συμβούλων) για διάστημα 15-20 ημερών( η Ηρωίνη η Κοκαΐνη αποσύρονται εντελώς από τον οργανισμό –δεν ανιχνεύονται στο κλασσικό τεστ ούρων σε 96 ώρες- και με θεραπευτικό συμβόλαιο που θα έχει προηγηθεί θα προχωρούν σε τρίμηνη ψυχοκοινωνική θεραπεία που κατά την ολοκλήρωση θα προτείνετε στους απόφοιτους να παρακολουθούν ανοικτά πλαίσια όπως οι Ναρκωμανείς Ανώνυμοι η οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι .

 Ουσιαστικά μιλάμε για μια μεγάλη απόσυρση από τους δρόμους εξαρτημένων ατόμων,από την περιφρόνηση, τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας την μετάδοση λοιμωδών νοσημάτων, την εξάπλωση ψυχώσεων κλπ προβλημάτων.

 Αυτή την θεραπευτική προσέγγιση την πετυχαίνουν όσοι μπορούν να διαθέτουν ακόμα κάποια χρήματα σε ιδιωτικές κλινικές και σε ιδιωτικά θεραπευτικά κέντρα, όπως άλλωστε γίνεται και σε άλλους τομείς της υγείας.

 Το θέμα είναι ότι η κατάσταση έχει φθάσει να είναι οριακά καταστροφική για τον κοινωνικό ιστό με τραγικά αποτελέσματα σε κοινωνικό, οικογενειακό επίπεδο με μεγάλη επιβάρυνση στη δημόσια υγεία ,σε μεγάλα ποσά που δαπανούνται για φάρμακα σε ασθενείς του AIDS η της Ηπατίτιδας C, εγχειρήσεις πνευμοθωράκων από πνευμονικό οίδημα ,ατυχήματα , αναπηρίες κλπ. Οπότε το θέμα είναι η άμεση αναχαίτηση της καταστροφικής χρήσης και η κατεύθυνση του κάθε εξαρτημένου να σταματήσει τη χρήση και να μη την του συντηρεί.

 Ένα τελευταίο που θέλω να προσθέσω ότι δεν δίνεται μεγάλη έμφαση στην οικογενειακή συμβουλευτική και εκπαίδευση που θα έπρεπε σχεδόν να απαιτείτε από τις δομές που προσέρχεται το εξαρτημένο άτομο διότι υπάρχει αρκετή παθολογία χωρίς να υπάρχει υποψία επίρριψης ευθύνης στην οικογένεια ,αλλά ευθύνη ως προς την συντήρησης της εξάρτησης.

 Για αυτό το λόγο ένα σημαντικό πεδίο εκπαίδευσης είναι η παρέμβαση( INTERVENSION) μια πολύ διαδεδομένη τεχνική στο εξωτερικό, δηλαδή η προετοιμασία μιας οικογένειας η μιας ομάδος ανθρώπων (συνεργατών –συναδέλφων κα.) ώστε να κινητοποιήσουν τον εξαρτημένο να προχωρήσει σε θεραπεία, με σωστό ήρεμο και με εύληπτα επιχειρήματα τρόπο.

 Άκης Κούβελας - Σύμβουλος τοξικοεξάρτησης και αλκοολισμού - Σύμβουλος ψυχικής υγείας