Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν! 

 Κι είναι το αίμα των μαρτύρων που το χύσαν απ'αγάπη στο Χριστό μας, 

 σαν το παληκάρι μας τον Άη Δημήτρη που γιορτάσαμε και χτες. 

 Κι είναι το αίμα των ηρώων που το χύσαν απ'αγάπη στην Πατρίδα, 

 που θα το γιορτάσουμε αύριο. 

 Κι αν εγώ είμαι πλασμένη από χώμα και νερό, 

 το χώμα είναι της Πατρίδας μου κι αυτό είναι ματωμένο. 

 Απ'το αίμα τους είμαι πλασμένη κι αυτό χτυπά ρυθμικά κι ωραία στις φλέβες μου 

 και δίνει χτύπο και παλμό την καρδιά μου. 

 Σήμερα...εποχή αφαίμαξης, τα παιδιά μας χλωμά, αναιμικά αφού τους στερούμε τα 

 πολύτιμα...

 κι οξειδώθηξαν μες τη νοτιά των ανθρώπων...μ'ακόμα ελπίζω....

 είναι η φτιάξη τους τέτοια, είναι το υλικό τους...

 Είναι που φροντίζει κι Αυτή και σκέπει, 

 H μακρινή ( μα τόσο κοντινή) Μητέρα, το Ρόδο μου το Αμάραντο!!! 

 Χρόνια πολλά, καλή αυριανή!

Μαρία